ARHIVA BROJEVA

MISIJA JOVANA CVIJIĆA U LONDONU 1915. GODINE

U neravnoj borbi protiv neprijatelja za vreme Prvog svetskog rata 1914. do 1918. god., uložile su dve nezavisne naše države Srbija i Crna Gora, sve svoje ljudske, materijalne i moralne snage. Trebalo je očuvati od napadača, putem ogromnih žrtava, ne samo nezavisnost države i teritorijalni integritet, nego i ostvariti "Oslobođenje i ujedinjenje sve naše neoslobođene braće Srba, Hrvata i Slovenaca", kako je to izjavila o ciljevima rata Srbije, Srpska narodna skupština u Nišu 7. decembra 1914. god.

U opštom angažovanju svih snaga u ovom ratu nisu izostale ni moralne, one koje su predstavljali renomirani naučnici, javni i kulturni radnici, književnici i umetnici. Pošteđeni obaveze da s puškom u ruci brane ugroženu otadžbinu, oni su to radili svojim umnim sposobnostima. Pritom valja pomenuti da je i veliki broj intelektualaca bio na frontovima i ginuo za slobodu svoga naroda na raznim bojištima. Pored toga što su kulturni i javni radnici, naučnici, umetnici, književnici i drugi bili u znatnom broju vaspitavani u duhu ideja srpske vlade koje je ona sprovodila, neki su od njih bili i istaknuti predstavnici tih ideja. Njima se otvaralo široko polje rada u inostranstvu, posebno u centrima savezničkih zemalja: Parizu, Londonu, Petrogradu gde su se rešavala mnoga sudbonosna istorijska pitanja. Njihova popularnost u naučnim, kulturnim i javnim krugovima tih centara, lična poznanstva i dodiri sa ličnostima koje su mogle uticati na tok političkog razvoja i rešavanja raznih pitanja — sve to bilo je od posebnog značaja da se jasnije prikaže i populariše istorijska stvarnost Srbije i ukaže na njene ciljeve i stremljenja u ovom, njoj nametnutom, ratu. Stoga im je, u ovom smislu, srpska vlada često poveravala određene dužnosti za rad u savezničkim političkim i kulturnim centrima.

Pravne izreke

PropisiZakoni Republike SrbijePropisi onlineSudska praksaCarinska tarifa