ARHIVA BROJEVA

Restitucija i denacionalizacija - povodom nacrta Zakona o vraćanju oduzete imovine i obeštećenju

Darinka Đuran,
savetnik za normativne poslove u Ministarstvu vera i dijaspore

 

U uvodu u temu "restitucije", krenimo od termino-loškog pojimanja "restitucije" i "denacionalizacije".

Restitucija, kao klasičan pravni institut, označava uspostavljanje ranijeg stanja u imovini nekog lica, onakvog kakvo je bilo pre nekog štetnog događaja, odnosno, ovde, akta oduzimanja, i odnosi se, pre svega, na vraćanje imovine u naturalnom obliku.

Restituent je subjekat koji je titular prava na restituciju, koji prima vraćeno, ato su po pravilu bivši vlasnici i njihovi pravni sledbenici.

Restitutor je subjekat koji je titular obaveza kod restitucije, koji vrši vraćanje i/ili obeštećenja: to je primarno država, ali i druga pravna lica, a eventualno i fizička lica, u čijoj imovini se nalazi imovina koja je predmet restitucije.

Izrazom denacionalizacija označava se proces vraćanja privatnim vlasnicima imovine (u naturalnom obliku ili vidu novčanog obeštećenja) koja im je oduzeta po osnovu propisa o agrarnoj reformi i kolonizaciji, konfiskaciji i sekvestaciji, nacionalizaciji i delom, eksproprijaciji.

 

Biljana Antić, dipl.pravnik,
(prosvetni inspektor)

 

Pravne izreke

PropisiZakoni Republike SrbijePropisi onlineSudska praksaCarinska tarifa