ARHIVA BROJEVA
2023. godina 2022. godina 2021. godina 2020. godina 2019. godina 2018. godina 2017. godina 2016. godina
2015. godina
2014. godina
2013. godina
2012. godina
2011. godina
2010. godina
2009. godina
2008. godina
2007. godina
2006. godina
2005. godina
2004. godina
2003. godina
2002. godina
2001. godina
2000. godina
PREKRŠAJ NEDAVANJA PODATAKA O IDENTITETU LICA KOJE JE UPRAVLJALO VOZILOM
(član 330. stav 1. tačka 23. Zakona o bezbednosti saobraćaja na putevima
za fizičko lice, član 328. stav 2. tačka 33. istog zakona za preduzetnika
i član 326. stav 1. tačka 60. u vezi stava 2. istog zakona
za pravno lice i odgovorno lice u pravnom licu)
Svetlana Zarubac, master pravnik
1. Uvodna razmatranja
Prekršaji iz oblasti bezbednosti saobraćaja na putevima su se nesporno u praksi prekršajnih sudova istakli kao najbrojniji imajući u vidu strukturu predmeta u radu. Ipak, praćenjem prakse prekršajnih sudova uočava se da nisu svi prekršaji iz ove oblasti podjednako zastupljeni u radu, i što je još važnije ne ostavljaju svi nedoumice i nejasnoće u samom postupku. Iz tog razloga, ovaj rad se bavi prekršajem nedavanja podataka o licu koje je upravljalo vozilom u određeno vreme kao deliktom koji je pažnju zavredio obzirom da su postupci za ovaj prekršaj izuzetno česti sa jedne strane, a sa druge jer se u vezi sa ovim prekršajem u praksi javljaju i određene nedoumice i nejasnoće, u cilju davanja odgovora na sporna pitanja, sporne situacije i ukazivanja na eventualne nelogičnosti u zakonskim rešenjima i druge uočene zanimljivosti, sa posebnim osvrtom na sudsku praksu koja se tiče navedenog prekršaja. Kao ovaj prekršaj je sankcionisano postupanje protivno dispozitivnoj odredbi člana 247. Zakona o bezbednosti saobraćaja na putevima, a njegova suština se ogleda u tome da vlasnik, odnosno korisnik vozila, bilo da je reč o fizičkom licu, preduzetniku ili pravnom licu, u određenom roku po urednom uručenju poziva upućenom od strane policije ne dostavi tačne i potpune podatke o identitetu lica koje je upravljalo tim vozilom u određeno vreme kada je učinjen primarni prekršaj koji je uočen i konstatovan uređajima za snimanje, dakle bez zaustavljanja vozača, pa samim tim nije ni moguće identifikovati učinioca bez saradnje vlasnika, odnosno korisnika vozila sa nadležnim organima, a nepostupanje ili nepotpuno postupanje po pozivu je i osnova za prekršajnu odgovornost vlasnika, odnosno korisnika vozila. Imajući u vidu da je ova rad i pisan u cilju davanja odgovora na sporna pitanja koja se pojavljuju u praksi, izostala je uobičajena sistematika izlaganja pa su problemi koje se javljaju u praksi vezano za ovaj prekršaj obrađeni kroz posebne delove koji se tiču uručenja poziva upućenog od strane organa unutrašnjih poslova, sadržine samog poziva, radnje izvršenja prekršaja, određivanja vremena izvršenja prekršaja i pitanja vezanih za sankcije za isti, a koji u dobroj meri odgovara i značaju i ozbiljnosti samih nedoumica koje su se pojavile u praksi vezano za ova prekršaj, dok posebni odeljak o sudskoj praksi daje što potpuniji mogući pregled stanja u drugostepenim sudskim odlukama u vreme pisanja ovog rada koji se tiče navedenog prekršaja.