ARHIVA BROJEVA

Intermex ONLINE servis

Servis za pristup i primenu svih propisa, zakona i ostalih stručnih sadržaja, sadrži ogromnu i kompleksnu bazu podataka, prečišćene tekstove svih važećih zakona koji se primenjuju u Srbiji, najveću arhivu zakona, uključujući i zakone koji su prestali da važe (u poslednjih 100 godina), zakone na engleskom jeziku (u zvaničnom prevodu), stranu sudsku praksu zvanično objavljenu u Srbiji, i sve zvanične obrasce, iz svih glasila, na godišnjem nivou, bez potrebe ažuriranja od strane korisnika.

Da li imate instaliran Acrobat Reader?

Da bi ste uspešno čitali sve tekstove iz našeg časopisa, neophodno je da na Vašem računaru imate instaliran program Adobe Acrobat Reader koga možete besplatno preuzeti.

Saradnici - autori tekstova Pravnog Informatora:

|Prof. dr Slobodan Perović|; Prof. dr Gordana Stanković; Prof. dr Miodrag Orlić; dr Dragiša Slijepčević, sudija Vrhovnog kasacionog suda; dr Bosa Nenadić;  Prof. dr Stanko Bejatović, Pravni fakultet u Kragujevcu; Vida Petrović-Škero, sudija Vrhovnog kasacionog suda u penziji; Novica Peković, sudija Vrhovnog kasacionog suda, v.f. predsednika Apelacionog suda u Novom Sadu; Snežana Andrejević, sudija Vrhovnog kasacionog suda; Stojan Jokić, sudija Vrhovnog kasacionog suda u penziji; Ljubodrag Pljakić, sudija Vrhovnog kasacionog suda, u penziji;  Prof. dr Dragana Kolarić, sudija Ustavnog suda; mr Milan Marković, sudija Ustavnog suda; Prof. dr Zoran Tomić, Pravni fakultet u Beogradu; Prof. dr Olivera Vučić; Prof. dr Vladimir Vodinelić, Pravni fakultet univerziteta Union u Beogradu; Prof. dr Predrag Jovanović; Prof. dr Branko Lubarda; Prof. dr Zdravko Petrović, univrzitet SFU, Beč; Predrag Trifunović, sudija Vrhovnog kasacionog suda; Ljubica Milutinović, sudija Vrhovnog kasacionog suda; dr Dragan Obradović, sudija Višeg suda u Valjevu; dr Goran Matić, direktor Kancelarije Saveta za nacionalnu bezbednost; Prof. dr Nebojša Šarkić, Pravni fakultet uninerziteta Union u Beogradu; Radovan Bezbradica, sekretar Ustavnog suda; mr Sretko Janković, sudija Apelacionog suda u Beogradu; Borivoje Živković, sudija Apelacionog suda u Beogradu u penziji; dr Tomica Delibašić, savetnik u Višem prekršajnom sudu; Sunčica Savić, sudija Prekršajnog suda u Beogradu; Gordana Ajnšpiler, sudija Vrhovnog kasacionog suda; Prof. dr Predrag Kapor; Prof. dr Željko Nikač; Prof. dr Ranko Sokolović; Vera Kusovac; dr Vladimir Kozar; Jovanka Savinšek, advokat iz Beograda; Zoran Tanasković, advokat iz Beograda; mr Rada Bosanac, advokat iz Beograda; Milojica Cvijović, advokat iz Beograda; Prof. dr Draško Bosanac.

VAZDUŠNI SAOBRAĆAJ Novi standardi po Montrealskoj konvenciji ODGOVORNOST PREVOZNIKA ZA ŠTETU

Dr Đorđe Sarapa, advokat iz Beograda

Đuro Čepić, advokat iz Beograda

Konvencija o objedinjavanju izvesnih pravila za međunarodni prevoz vazdušnim putem1 (U daljem tekstu: Montrealska konvencija iz 1999. ili Konvencija) doneta je na diplomatskoj konferenciji u Montrealu 28. maja 1999. godine uz učešće predstavnika 118 država. Stupila je na snagu 4. novembra 2003. godine. Za Republiku Srbiju stupila je na snagu 4. aprila 2010. godine2.

Donošenjem Montrealske konvencije iz 1999. godine završen je proces unifikacije vazdušnog transportnog prava. Time je nadomešten sistem Konvencije o objedinjavanju izvesnih pravila za međunarodni prevoz vazdušnim putem iz 1929. godine (u daljem tekstu: Varšavska konvencija iz 1929. godine)3 i njenih protokola, koji je bio na snazi preko sedamdeset godina. U vreme donošenja Varšavske konvencije iz 1929. godine ona je bila značajan međunarodnopravni akt kojim je regulisan civilni vazdušni saobraćaj. Postavila je temelje civilnom vazdušnom saobraćaju i predstavlja osnov današnje regulative u modifikovanom obliku. Međutim, brojne promene u avio saobraćaju zahtevale su izmene i dopune i prilagođavanje novim standardima, što se navodi i u preambuli Montrealske konvencije iz 1999. godine4.

Ono što značajno razlikuje Montrealsku konvenciju iz 1999. godine i sistem Varšavske konvencije iz 1929. godine je to što je sistem Varšavske konvencije iz 1929. godine bio utemeljen na pretpostavljenoj krivici a Montrealska konvencija iz 1999. godine uvodi objektivnu odgovornost bez krivice, i kod prevoza stvari i kod prevoza putnika. Načelo pretpostavljene krivice ostalo je jedino za odgovornost za štete od zakašnjenja kod prevoza putnika i registracije prtljaga i tereta. Prihvatanje principa objektivne odgovornosti značajno olakšava ostvarivanje prava korisnika avioprevoza u slučaju spora. Time se skraćuje trajanje sudskih sporova ali i troškovi postupka, što je in favorem korisnika usluga vazdušnog prevoza.