ARHIVA BROJEVA
2023. godina 2022. godina 2021. godina 2020. godina 2019. godina 2018. godina 2017. godina 2016. godina
2015. godina
2014. godina
2013. godina
2012. godina
2011. godina
2010. godina
2009. godina
2008. godina
2007. godina
2006. godina
2005. godina
2004. godina
2003. godina
2002. godina
2001. godina
2000. godina
DIJALEKTIKA I PRAVO
Luka Pribišić
Dijalektika predstavlja zakonitosti samorazvoja bića ili jednostavnije rečeno, predstavlja zakonitosti određenog procesa. O njoj se najčešće govori kao o društvenom razvoju koji se odvija po određenim dijalektičkim zakonima i koji je zaslužan za nastanak konkretnih istorijskih pojava. Hegel je smatrao da je ovaj proces uvek napredan, odnosno da je svaki novi stupanj razvoja napredniji od prethodnog. Međutim, Bloh je demantovao Hegelov stav uzimajući za primer fašistički poredak koji je pokazao značajno nazadovanje u odnosu na prethodni. Takođe treba reći i da Marksova koncepcija dijalektike podrazumeva egzistenciju, što se ne može garantovati ukoliko govorimo o destruktivnom poretku. Ove činjenice ipak treba imati u vidu prilikom razmatranja dijalektike da bi se pojam shvatio celovito. Ključne etape u dijalektici su teza, antiteza i sinteza. Teza podrazumeva ono što trenutno jeste (trenutni poredak). Antiteza podrazumeva negaciju unutar same teze, a sinteza spajanje teze i antiteze i stvaranje novog (nove teze) na konkretnom i konačnom nivou. Na primer: Ako je Miloševićev režim teza, petooktobarske promene su antiteza, a sinteza bi se ogledala u režimu koji nastupa posle 5. oktobra, odnosno smenom Miloševića. Iako se ovaj proces događa ciklično, u poslednje vreme se govori i o epitezi koja bi se mogla shvatiti kao afirmacija teze i otpor njenom ukidanju koji svaka teza nastoji da razvije. Epiteza bi na taj način mogla da zaustavi dijalektički tok i stvaranje nove antiteze jer ona ne podrazumeva afirmaciju vladajućeg, tj. teze.